ANILAR SAYFASINA GERİ DÖN

Yazan: Mithat Yılmaz

KÜÇÜK YARAMAZLIĞIN BÜYÜK BEDELİ 

 

1966 - 1967 öğretim yılı (eski okulda) 4/A sınıfında bir beden eğitimi dersiydi. Dersin öğretmeni Metin Erkuş derse gelmemiş, ders boş geçiyordu. Türkan'ın elinde şişirilmiş büyük bir balon vardı. Arkadaşlardan biri balona vurdu ve balon Türkan'ın elinden havaya uçtu, sınıfın içinde benim üzerime doğru geldi. Ben de elimdeki toplu iğneyi balonun indiği istikamete doğru tuttum, balon iğneye doğru geldi ve patladı. Balonun ses çıkarması üzerine sınıf başkanı Ali Çubukçu tahtaya 70 (Türkan'ın numarası) yazdı.

Türkan,"Ali numaramı tahtaya yazma, hocaya giderim" dedi. Ali 70'in yanına artı koydu. Türkan "Ali yazma hocaya giderim" diye tekrarladı, Ali bir artı daha koydu. Türkan gururuna yediremedi, hocaya gidiyormuş gibi yaptı ve sınıftan dışarı çıktı. Tam o sırada Metin Erkuş hocamız kapının önünden geçiyormuş. Türkan'ı görmüş ve niye dışarı çıktığını sorarak birlikte sınıfa geldiler.

Türkan olanları olduğu gibi anlattı. Hoca beni tahtaya çıkardı bana bir şey sormadan iki tokat attı ama fazlası vardı eksiği yoktu. Tokatın biri burnuma denk geldi ve burnum kanadı. Ben de ileri falan eğilmedim, kendimi esirgemedim. Gömleğim, ceketim, kravatım kan oldu. Bana "git çeşmede elini yüzünü yıka elbiselerini de değiştir gel" dedi. Tabi gururum çok incinmişti. Ben ağırdan aldım. "Sana söylüyorum" diye azarladı. Kapıya doğru yöneldim, tam o sırada zil çaldı ve bitişiğimizdeki 6/A sınıfı dışarı çıktı, arkasından diğer sınıflar da çıkmaya başladılar. Dur bekle dedi ve önümü kapatarak dışarı çıkmamı engelledi. Belli ki o halimi kimsenin görmesini istemiyordu. Bana pencereden inip çeşmeye gitmemi söyledi. (Eski okulda 4/A sınıfı 1. katta idi ve penceresinin hemen yakınında bahçede çeşme vardı) "Hocam zaten zil çaldı pencereden inmeme gerek yok herkes gidince ben çeşmeye giderim" dedim. Beni zorla pencereden indirdi. Ben elimi yüzümü ve elbisemi  temizleyinceye kadar beni pencereden takip etti. Sonra kitaplarımı almaya sınıfa geldim, hoca gitti, Ali ile Türkan kapının önünde hem tartışıyorlar, hem gönlümü almak için beni bekliyorlardı. Türkan'ın amacının beni şikâyet etmek olmadığını bildiğim için ben de fazla kızmadım, yediğimiz tokat yanımıza kar kaldı.

Kapı dururken pencereden indirilen ilk ve son kişi benimdir herhalde.


 

NOT: Lütfen yazıya ilişkin görüş ve düşüncelerinizi GÜNLÜK'e yazınız.

 

counter
Sayfayı görüntüleyen kişi sayısı

 

ANILAR SAYFASINA GERİ DÖN