Öğrenciler müdür Tayyar Kerman'dan ziyade en çok Baş muavin Günhan Özkan ile daha fazla iletişim içindeydiler.
1965-66 öğretim yılıydı. Okulda yanılmıyorsam üç matematik öğretmeni vardı. Bir tanesi benim idolüm ve sayesinde matematik branşını seçtiğim nur içinde yatsın Günaydın Çetiner' di. Bir diğeri de Adil Akyol.
Adil Akyol eli sopalı biri idi. Öğrenciler ondan hem korkar hem de hiç sevmezlerdi. Laf aramızda anlatım ve öğretim kapasitesi de çok zayıftı. Vermeden, öğretmeden öğrenciden isteyen biriydi.
Ben 5/C sınıfında okuyordum. Tosyalı Mithat İpek diye bir arkadaşımız da vardı. Olayın detayına girmeyeceğim. Adil Akyol'un Mithat İpek'i çok feci şekilde dövmesi üzerine "Boykot yapalım bu öğretmeni buradan attıralım" diye bir fiskos ortaya atıldı. Bir gecede organize olundu. Ertesi gün sabah kahvaltısında yemekhanede buluşan 5 ve 6. sınıf öğrencileri toptan dışarı fırladılar, toplu bir şekilde parkta bulunan Atatürk'ün heykelinin yolunu tuttular.
Asker yürüyüşü ile gidildi. İstiklal marşı okundu ve parka oturuldu. Hemen o gecenin nöbetçi öğretmeni olan Günaydın Çetiner geldi. "Okula geri dönün yaptığınız suçtur" dediyse de başarılı olamadı. Arkasından Günhan Özkan sallana sallana geldi yüzündeki gülümsemesi eksik olmazdı. "Ne o çocuklar yeni okulu ziyarete mi geldiniz? Haydi dönün gidiyoruz" dediyse de o da başarılı olamadı.
Sonra devreye vali girdi. Adil Akyol ile Nefise Pınar’ın yerlerini değiştirdiğini açıkladı. Ve bunun üzerine öğrenciler okula döndü.
Ancak bakanlıktan müfettişler geldi. Günlerce soruşturma yapıldı. Öğrencilerden ceza alanlar da olmuştu.