En beklenmedik haber, en beklenmedik zamanda, en beklenmedik kişiden geliyor. İnsanın umarsızlığı bağlıyor kolunu, kanadını.

      Akşam saatlerinde geldi Ahmet Nergiz arkadaşımızı yitirdiğimizin haberi. Kısa bir süre önce görüşmüştük. Ciddi bir sağlık sorunu yoktu. İnanamadık. Telefonunu aradık eşi açtı. "Ahmet'in ölüm haberini duyduk, doğru mudur?" diyemedik. Ahmet'le görüşmek istediğimizi söyledik. Fakat, heyhat." Ahmet artık yok" yanıtını aldık.

     Soramadık ölüm nedenini. Nasıl olsa yarın cenazesinde öğreniriz, gelince de buraya yazarız diye.

      Resim öksüz kalmıştı, şiir de öyle. Bir de biz kalmıştık geriye bir hüzünle.

      İKİNCİ GÜN :

      Cenaze töreninde on bir Çorum İlköğretmen Okullu arkadaşı da uğurladı Ahmet'i.


Dokuz corumiolu (Biri daha sonra geldi)

          Fotoğraftakiler: Ayhan Altay,Turgut Akın, Erol Gümüş, Hüseyin Özbek, ........... Kemal Karadeniz, Rıfkı Atay, Yücel Akça, adını anımsayamadığımız 1976'lı arkadaşımız.
          Katılan ama fotoğrafta olmayan arkadaşlarımız: Emin Kocasakal, ve Yaşar Eroğlu, Sait Karabulut

          Sevgili Ahmet'imiz uzun süredir şeker hastasıymış. Dün, (26 Şubat 2013) grip olduğunu söyleyerek hastahaneye gitmiş. Orada fenalaşmış. Duran kalbi dört kez masajla çalıştırılmış ama sonuca gidilememiş. Üç önemli damarında tıkanma varmış. Bu damarlardan biri aynı zamanda büzülmüş. İşte onu aramızdan alan nedenler.

          Oysa Ahmet, bugünlerde Avrupa'da açacağı serginin hazırlıklarıyla uğraşmaktaydı.

TÖRENDEN BİR KISA VİDEO


ahmet nergiz'i uğurlarken  

Corumio
26 - 27Şubat 2013