Bir başkadır Çorum İlköğretmen Okullu olmak dedik bir çok kez. Elbette başka okullular da söylemişlerdir bu tür sözler ama söylenen söz; yaşamda bir karşılığı varsa anlamlıdır.
Aramızdaki bağların okul arkadaşlığı ile sınırlı olmadığını hep hissederiz. Bizler yalnızca aynı karavanadan yemek yediğimiz, aynı sıraları, aynı yatakhaneyi paylaştığımız için yanyana durmadık. Bizim birlikteliğimiz öylesine bir görülmez bağlar yarattı ki anlatmak olanaksızdı.
Ta baştan ayrımcılığa düşmemek için düşünce ve görüş farklılıklarımızı koyduk bir kenara. Elbette onlara da saygı duyduk ama biz birlikte yaşadığımız o güzel günlerin sıcaklığını öne aldık.
Neden yazdım bunları şimdi. Belki başka yerlerde hiç görülmeyecek bir olayı yaşadık geçen hafta. Bir arkadaşımız, bir diğer arkadaşımıza hiçbir karşılık beklemeden böbreğini verdi. Haydi adlarını da verelim: Uzun zamandır yaşamını diyalizle sürdürmekte olan sevgili Muharrem Kıcıman'ı, haftada üç gün diyalize gitmekten kurtaran, ona böbreğini veren ise yine bizim arkadaşımız; İlvanlım Musa'mız, yani Musa Yenilmez.
Musa Yenilmez ve Muharrem Kıcıman hastanede
Böylesine bir özveriye gerçekten zor rastlanır. Ne desek, ne yazsak az gelir Musa'ya. Çiçekleri mi sersek ayaklarına, söylenmemiş sözcükler yaratıp onlarla mı yapsak övgüleri, onun sazının üstüne söz söyleyecek becerimiz olsa da söylesek belki daha çok hoşuna gider ama nerede o beceri. Ne yapsak, ne yazsak karşılamaz bu vefa duygusunu.
Sevgiler sevgili Musa, sevgiler sevgili Kıcıman. Tez zamanda her ikinizin sağlıklı olarak yeniden aramızda olduğunu görmek, inanıyorum ki hepimizi sevindirecektir.
