Yusuf Temiz... O bir idealistti. O bu ülkeyi gerçekten seven biriydi. Öylesine ki 1969 yılında okulumuzu bitirdiğinde atanmak istediği yerlerin birinci sırasına HAKKARİ yazmıştı. Tıpkı "Zap Boyları" kitabının yazarı Şükrü Gümüş gibi, Tıpkı bir yıl sonra kendisini izleyen arkadaşları Turan Akpınar ve Mustafa Özdemir gibi....
1969 - 1970 dönemi öğrenci örgütünde görev yapmıştı.
Yusuf Temiz Hakka yürüdü. O da çınarımızın dökülen yapraklarından biri oldu. Artık anılarımızda yaşayanlardan oldu.
Yusuf Temiz'de Didim'e yerleşmişti, yaşamı da burada sona erdi. Cenazesi Didim Cemevi'nden 27 Mart 2018 Salı günü kaldırılarak Denizköy gömütlüğünde defnedildi. Geride bıraktıkları yakınlarına ve tüm Çorum İlköğretmen Okullura başsağlı diliyoruz.
Aşağıda Turan Akpınar'ın Yusufla ilgili yazısını yayınlıyoruz.
ADI GİBİ ''TEMİZ'' İNSAN GÜLE GÜLE...
Günlük yaşamımızın parçası haline gelen sosyal medya, uzakları yakınlaştırdığı gibi nerede ve neler yaptığımızın da tanığı oldu... Sabah facebook u açtığımda Nurettin Akdağ Bayramcı'nın okulumuz 1970 mezunu YUSUF TEMİZ'in ölüm haberi ile sarsıldım...
Zaman zaman okuruz, duyarız ölüm haberlerini. Ölen insanla geçmişteki birlikteliğiniz, ortak anılarınız sizleri çok ama çok uzaklara götürür, bir bir canlanır geçmiş usunuzda...
Yusuf Temiz'de aramızdan ayrılırken; bende gerilere anılara gittim onunla birlikte.... Yaşamı boyu yalansız, çıkarsız, yüzünden hiç eksilmeyen gülücükleri ile anımsanacak bundan sonra... Öğretmen okuluna geldiğimde yollarımız eski okulun sıcak bir o kadar da kucaklayıcı dostluk havasında tanımıştım Yusuf'u...
Benden bir üst sınıfta olması saygıyı zaman içinde sevgi ve dostluğumuzuda pekiştirmişti... Mezun olup gönüllü olarak Hakkari'ye gittiğinde arkasında bir iz bıraktığının farkında olup olmadığını bilmem ama orada kendisinden önce giden Şükrü Gümüş ile görüşmüşlerdi.. Bir yıl sonra da ben ve Mustafa Özdemir onunla Hakkari'inin o tarihlerde saat gece ona kadar elektrik jeneratörünün yanan ışıkları ve sonra yerini mum ışığına bırakan sohbetlerimizde ülke ve yöre sorunlarını konuşurduk.
Çorum dışından gelen öğrenci ailelerin gönderdiği para listesi panoya asılır, parası gelen kütüphane memurundan paralarını alırlardı.. Bir gün arkadaşlardan birisi panoda benim adımında yazılı olduğunu söyledi.. Kimseden para beklemiyordum şaşırdım. Kütüphaneye gittiğimde paranın Yusuf Temizden geldiğini gördüm.. Boğazıma düğümlenen hıçkırığı zor zaptederek buğulu gözlerle parayı alıp dışarı çıktım. Sonraki zamanlarda tekrar eden bu dayanışma anlayışını ben de bir alt sınıfta okuyan bir arkadaşımla devam ettirmiştim.
Hakkari'de bulunduğu yıllarda öğretmenler derneği içinde aktif çalışmalarda bulunmuş zaman zaman da soruştumalara uğramıştı.. Yusuf bizden önce Hakkari'den ayrıldı, Çorum'un çeşitli yerlerinde görev yaptı. Benim yurt dışına çıkmamla birlikte pek çok arkadaşımla olduğu gibi Yusuf'la da bağlantım kopmuştu.Taaki 2003 yılında Alman öğretmenlerle Didim'e gittiğimizde yemek yediğimiz lokantanın sahibi ile sohbetimiz anında Yusuf'unda Didim'de olduğunu öğrendim. Telefon bağlantısı sonucu yılların hasretliğini kucaklaşarak gidermeğe çalıştık. Alman arkadaşlarla birlite bizi evine çaya götürdü.. Eşini de yıllar sonra görmenin mutluluğu ile ayrıldık Didim'den..
Düvenköylü Yusuf...yaşamında bıraktığın iz hep saygı ile, sevgi ile anılacak.. Güle güle Temiz arkadaşımız... Corumiolular olarak diyoruz ki aramızdan ayrıldın ama yüreklerimizde yaşayacaksın.. .Işıklar içinde uyu, melekler yoldaşın olsun.. Başta ailen olmak üzere tüm tanıdıkların başı sağolsun..
Turan Akpınar
Steinbach/Almanya
