Merhaba,
Ali Şahin ve Hüseyin Erikli, Çorum Öğretmen Okullular için bir site önerdiğinde, böylesine güçlü bağların olduğunu düşünememiştim.
Siteyi hazırlamaya başladığımda, ortalama 35 yıldır kendilerinden bilgi almadığım bir çok arkadaşla ilişki kurdum / kurmaktayım. Bu süreçte öylesine duygulu anlar yaşadım ki anlatılamaz. Sevinçten de gözlerim yaşardı, yitirdiğimizi öğrendiğim arkadaşların üzüntüsünden de...
Arkadaşlarım,
Gittikçe insan ilişkilerinin bozulduğu dünyamızda "deniz fenerleri gibi" olduğunuzu görmekten / bilmekten aldığım mutluluk oldukça üst düzeydedir. Hâlâ dostluk, arkadaşlık kavramlarının bu kadar güçlü yaşanıyor olması ne güzel. Ne yazık ki bazı arkadaşlarımız, bu duygularını yitirmişler. Kendileriyle ilişkilendiğimiz az sayıda arkadaşımız, bu sanal ortamda da olsa bir araya gelişimize ilgisiz kaldılar. Hele hele okul yıllarında çok samimi olduğum bir arkadaşımla 37 yıl sonra telefonda yaptığım görüşmenin beni ne kadar üzdüğünü, aradan aylar geçmiş olmasına karşın üzmekte olduğunu anlatamam.
Arkadaşlar,
Düşüncelerimizin ve yaşam biçimlerimizin ayrılığına bakmadan, bir çoğumuzun özlem içinde olduğunu gördüm. Bizler okulda bir karavanadan yemek yediğimiz günlerin sevdalısı olmuşuz. Bunu bir tür kardeşlik bilmişiz. İyi de etmişiz.
Okul sıralarında hemen hepimizin bir anı defteri vardı. Benim çoktan unuttuğum, Hasan Ali'nin anımsattığı anı defterindeki yazımı, iyi ki yazmışım. Yazdığımı unutmuşum ama, dostlarımı unutmadım. Yazımın sonuna o yazıyı ekliyorum. O gün Hasan Ali'nin defterine yazdıklarımın, bugün hepiniz için geçerli olduğunu rahatça söyleyebilirim.
İyi ki varsınız.
Sevgiyle ve sağlıkla kalın.
Ayhan Altay
Bir gün belki bir sahilde
Belki bir dağ yamacında
Belki... Kim bilir nerde…
Hatırlayacağım seni biliyorum.
Yüce bir arkadaşlık duygusu saracak beni
Geri getirmek isteyeceğim o zaman
Senle geçen günlerimi...
05.09.1969
Ayhan Altay