Konu: SEVGİYİ PAYLAŞMAK
Gönderen: Turan Akpınar
SEVGİYİ P A Y L A Ş T I K
Otuzdokuz yılın sonunda paylaşım meğer ne kadar tatlıymış... Hele paylaşılan şey arkadaşlık, dostluk, sevgi ise, tadı damağınızda kalıyor, tekrar yaşamak için sabırsızlanıyorsunuz.Ayhan ile Almanya'dan kurduğum iletişimle bana Istanbul'da olan 39 yıl önceki Çorum ilköğretmen okullu arkadaşlarla buluşabileceğimizi söyleyince uçak biletimi bir hafta önceye aldım.
İlk karşılaşmayı Taksim meydanı'nın Türk filmlerine konu olan heykeli önünü vermiştik vermesine de, nasıl tanıyacaktık birbirimizi?..
Değişmeyen gülüşleri ile Ayhan ve Yücel'i tanımam zor olmadı... Sarıldık yılların özlemi ile...
Oturduk Çiçek Pasajında bir yere, anılarımızı önce rakı bardaklarına aktarıp yudum yudum içtik... Hafta sonuna daha geniş kapsamlı proğramın organizesini her zamanki becerisi ile Ayhan üstlendi... CORUMIO sitesinden duyuru yaptı katılmak isteyenler için.
Paylaşımda işte orada başladı...Hani öğretmen okulunda iken sigaralarımızı, harçlıklarımızı, giysilerimizi hiç bir art niyet taşımadan paylaştığımız gibi... Ankara'dan Muharrem Kıcıman bana arabasını paylaşma teklifini yaptı. Ayhan telefonla Erfelek'de kalabileceğim dostları paylaştı benimle...
Hafta sonu İstanbul Boğazı'ndaki Sabancı Öğretmenlevinde karşılaşma saati yaklaşınca bendeki heyecanda artmaya başladı. Ben yurt dışında olduğum için mezuniyet sonrası ilk kez görecektim gelecek olanları...
Önce Ayhan ve Körücekli geldiler, gözüm kapıda her gireni okul yıllarındaki görüntüleri ile bağdaştırarak tanımaya çalışıyorum, ama ne mümkün... Kapıdan girenler bize doğru gelirken gülümsüyorlarsa tamam bizimkilerden birileri ama kimler?... İlk bakışlardaki sorularla ölçüp biçiyoruz yılların bizlerden alıp götürdüklerini.
Gelen iki kişiden Ferit ve Sait geçmişten bende iz bırakan yüz hattı, gözler, ses tonu; sıcacık sevgi seline dönüşüyor. Yücel'in gelmesi ile birlikte Arif Sarıgül'le de geçmişe yolculuk başlıyor... İçilen rakı değilde geçmişimizdi... Söyleşi ilerledikçe hafızalarımız gençleşti vücutlarımıza inatla...
Okuldaki öğretmenlerimize tatlı sitemler ettik, bizleri neden böyle dürüst yetiştirdikleri için.. Kokuşmuş, çıkarcılığın ön plana çıkmış bu ortamda hala o öğretmenlerimizin isimleri sevgi ile dökülüyorsa dudaklarımızdan demek ki 'adam gibi öğretmenlermiş' diyoruz hep bir ağızdan...
Kadehler boşalıp dolarken sevgiyi paylaşmak için telefonlar geliyor art arda..Kimi gelemedikleri için özür diliyor,sevgilerini gönderiyorlardı... Gelemeselerde sevgilerini paylaşıyor ve bana hoş geldin diyorlardı.
Sevgiler, selamlar artıkça yüzlerimizde güller açılıyordu.Gecenin ilerleyen saatlerinde tekrar görüşme dileklerimizle ayrılırken 39 yıl önce sigaralarımızı, harçlıklarımızı paylaştığımız gibi o akşamda anıları, sevgiyi ve vefayı paylaşmıştık.
Paylaşımın tekelleştiği bir dünyada var olmanın tadını yaşattıkları için sağolun dostlar sağ olun diyorum..
