Ayhan Altay
MERHABA YARIN
Yaklaşık iki saattir web sitemizde geziniyorum. Hani "Müflis tüccar eski defterleri karıştırırmış" diye bir söz var ya; benimkisi onun gibi bir şey.
Siteyi karıştırmadan önce Musa Yenilmez'le bir telefon görüşmesiyle depreşti. Siteyi oluşturduğumuz ilk yılları anımsadım. Daha facebook yoktu. Site bugünkünden çok daha işlevseldi.
Hasan Ali ile Ayvalıkta 37 yıl sonra buluşmamıza ilişkin iletiyi okurken başladı efkarım.
Gezinirken, Buluşmaların ana sayfasının başlığında hala 2019 GAB (Güneydoğu Anadolu Bölgesi) turu yazısının bulunduğunu gördüm. Sayfayı güncelledim.
Anılar ve iletiler bölümlerinden on kadar gönderi okudum. Artık aramızda olmayan, sonsuzluğa gönderdiğimiz arkadaşlarımızla ilgili yazıları içimde derin bir yarayla okudum. Onlarla olan anılar canlandı belleğimde...
"Keşkelere yer bırakmamak gerek" demiştik bir çok kez. Yine de bolca keşkeler olmuştu yaşamımızda... Keşke olmasaydı.
İçinde bulunduğumuz "eve kapanma günleri" şimdi daha kahırlandırıyor keşkeleri.
Öyle görülüyor ki; bu yıl buluşamayacağız.
Ya 2021'de. Orası da meçhul.
Elbet bitecek bu karabasan virüs günleri. 2022'ye kalır mı bilinmez. Yalnızca virüsün 2022 kalması değil bilinmez olan. Hangilerimiz kalır 2022'ye asıl o bilinmez.
Yıllar önce yazdığım bir şiirde şu dizeler vardı:
karamsarım kırılganım yorgunum
kağşamış umutları üretmiyor yüreğim
gücengen dostlarım mı aradı beni
ışıksız kapılarda kaldım - sevinin-Şu anki ruh halim bu dostlar. Ne yapayım ki yaşamın gerçeği de bu....
Seferihisar 21 Nisan 2020
Corumio
21.04.2020
